YALNIZLIK FIRTINA
Yalnızlık fırtına, dolu, kar gibi
Estikçe başıma, aklar düşüyor Dostumun sesi, duyulmayınca Derinden bir sızı,sol yan çiziyor Yalnızlık fırtına, dolu, kar gibi Düştükçe üstüme, sırtım donuyor Sevdiklerim bir bir, çekip giderken Buzdan kale olmuş, evim soğuyor Yalnızlık fırtına dolu, kar gibi Yağdıkça bedene, yürek acıyor Sevdam dediğim can, uğramayınca Dilimden dökülen, hece donuyor 8 aralık 2009/nilkurt |
Yalnızlık fırtına dolu, kar gibi
Yağdıkça bedene, yürek acıyor
Sevdam dediğim can, uğramayınca
Dilimden dökülen, hece donuyor
Sevgili Nil, yalnızlığı o kadar güzel anlatmışsınız ki, kutluyorum...
Sevgilerimle...