Huzur KOKLAMAK...Güneşin, Alabildiğine sıcak boynundan Huzur koklamaktı, Bütün direnişlerin baş suçlusu... Günahların kalbinde büyüyordu belki Yeşil yosunların pervasız hıçkırıkları Ve, Ölümdü Aykırı bir fidanın okyanusta yeşeren hırçınlıkları... ............. Kim anlayabilirdi ki Kara bir çınarın beyaz gözyaşları Çiğ damlası sanardı gelip geçenler, Baş kaldırışını kim farkedebilirdi Köklerini çıkarınca topraktan, Susuzluğuna verirlerdi Aşkıyla sararan yapraklarını... ...................... Oysa her şey huzur koklamakla başlar Okyanusta yeşeren fidanın direnişiyle biterdi... Yeşil yosunlar ölüm, Çınarlar ise aşkla tüterdi... 21.09.06 Pınar Koç |
Kara bir çınarın beyaz gözyaşları
Çiğ damlası sanardı gelip geçenler,
Baş kaldırışını kim farkedebilirdi
Köklerini çıkarınca topraktan,
Susuzluğuna verirlerdi
Aşkıyla sararan yapraklarını
Çok yalın ve başarılı dizeler...kutluyorum...teşekkürler..