ANA BEN ÖLÜYORUM
Ana ben ölüyorum
Gözyaşımı damlattım asırlardır kâseme Yıllanır da vicdanlar fehmeder umuduyla Alnımda kırışıklar selam verir buseme Heyecan damla damla kurur kızıl bir suyla Sonra bir tokmak iner kardeşimden enseme Ve gözyaşım süzülür asırlardır kâseme Ana ben soluyorum Ne hava o havadır kardeşlikten aldığım Gülizarım talana nalân olduktan beri Ne kokum eski koku ıtırlarda kaldığım Ellerimde baharlar yalan olduktan beri Yalan değil çaresiz siyahlara çaldığım Katran acı hallerse kardeşimden aldığım Ana ben doluyorum Hangi set hangi duvar aklını yitirmiştir Hangi bent ki şu taşan sabra karşı koyacak İçime hapsettiğim dert beni bitirmiştir Bir çağlasam öfkeme koca çarşı doyacak Acaba hangi yürek gönlüme su serpmiştir İmkânsıza inanıp aklını yitirmiştir Ana ben yoluyorum Kaç asır uzattığım sıla denen hisleri Ve müstahak hısımın eyvanımda yeri yok Esvabımdan üfledim susmak misal isleri Dile kilit vuranın bu ekmekte teri yok Fidana balta duran o kokuşmuş pisleri Beraber yolmak lazım sıla denen hisleri Ana ben oluyorum Alev alev cehennem ve diğer ismiyle Lice Sırtından vurulan Genç, huzura ramak kala Piran’dan sonsuzluğa çıkmaktayım delice Aydınlık yarınlara tatlı bir damak kala Yâd edersin gün olur hatırlarsın iyice Lakin unutma Anam diğer ismiyle Lice Ana ben ölüyorum Gözyaşımı damlattım asırlardır kâseme Yıllanır da vicdanlar fehmeder umuduyla Alnımda kırışıklar selam verir buseme Heyecan damla damla kurur kızıl bir suyla Sonra bir tokmak iner kardeşimden enseme Ve gözyaşım süzülür asırlardır kâseme Gülizar: Gül bahçesi, gül yetiştirilen yer. MEHMET DURAK 08.12.2009 03:05 ---- ADANA |
Anaya seslenen her yürek doludur... Dökmese içini anaya, dizelere belki de boğulur...
Şiire emek veren, duygu katan, şiiri şiir gibi yazan her kaleme hayranım
Şiirdi ve beğeniyle okudum
Şiir yolunuz açık olsun
Kutlarım
Saygı ile