tortu
kundağa sığınır kefene sığmaz
buradan götürdüklerin izlerin gece lacivert küstü bedene zifir sardı beyazı aradı ne gök tılsımı bozdu ne sabah oldu paltosu eski sokakları koynunda emzirdi kent yıldız kaymıştı biraz önce insanım diyenler dilek tuttu yerde yatan evsiz gözü yaşlı kimsesiz ıslak kaldırımlar sabah onlar ve bereketi onların bir bir şiir döküldü yere okuma yazma öğrendi okulsuz hayat mezun etti geceyi gözden yere ışıltı döküldü sadece yıldız kaydı dem’inden |