Öyküdeki Özne
Zamana sığınmalı insan
Tüm yüksüklerini bırakarak Gökteki Ay’a güvenmeli Yerdeki cevheri bilmeli Ölmemeli insan Zamana sığınmalı Korlar açılsada bedeninde Ayyuka çıkmasını beklemeli güzelin Sabrı hep cebinde taşımalı Gülüşleri yüzüne asmalı sabah-akşam Yılmamalı insan Zamana sığınmalı Bak kayalar bile eriyebiliyor Ot toprağa dönüşüyor Seher, alacaya Harcamamalı biriktirmeli Sönmemeli insan Zamana sığınmalı Zaman yaşamın öyküsündeki Gizli öznedir her zaman |