NEREDEN BİLECEKSİNSen nerden bileceksin derdini sensizliğin, Bir fanusun içinde kalmak gibi nefessiz. Sana bir şey söyler mi, bilmem ki bensizliğin? Ruhum ölüyor artık senden uzakta sessiz. Ruh gibi nefes gibi benliğim sana muhtaç, Varlığın benim için bir su gibi ihtiyaç, Ne cerrah çare bulur, ne derman olur ilaç, Sevginden umutsuzum yatarım hissiz hissiz. Perişan oldu gönlüm, sam yeli misin esen? Yüreğini kor sandım nefesin ayaz kesen, Çöllerde susuz kalan gönlümü bir dinlesen, Savsaklama ne olur, sanma beni nefissiz. Dünyayı etrafında döndürdükçe döndürdün, Bu hırsınla her zaman Züleyha’yı andırdın, Sarayında ne Mecnun, ne Ferhatlar kandırdın, Hürriyetin zevkinde bülbül altın kafessiz. Ümit’im asi nefsin bırak yansın narlarda, Ham demir şekil alır alevlerde, harlarda, Belki de istikbalin şer sandığın zorlarda, Hiç hayat olur muydu Nuh’tan sonra Yafes’siz? ÇORUM- 30.11.2009 Ümit Zeki SOYUDURU Şiirime yorumuyla güç veren sevgili Sevinç İNAL Hanımefendiye sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum. |