KOLYEAheste aheste topladı kadın, kırık tezgahındaki boncuklarını Elleyen, soran olmamıştı emeğini Hoş kendide bilmiyordu ederini Çeyizinden kalma beyaz çarşafını kat izlerinden itinayla katlarken Sinen nefes kokuları genzini yaktı Siftahı zaten bir züppenin sıgara külüyle açmıştı Cebinde dünden kalma bozuk paralarını avuçladı Ve birde evdeki tavuksuyu çorbasını hatırladı, iştahı açıldı Günü ufacık mavi bir valize doldurdu umarsızca Kirpiklerindeki tuzlu suyu buzullaştırıp, kalabalığa karışırken Sıkan ayakkabısına aldırış bile etmeden Üst geçidi olmayan bir caddenin karşısına telaşla geçti Etrafına bakındı Tanıdık yüzlerce gencin yüzü gecesini aydınlattı Saati bir türlü belli olmayan otobüsü beklemeye başladı Beklemekte emekti, emek te ekmekti dercesine... ayşe yayman |
saygı ve sevgilerle.