Gözlerinle Dokun Yüreğime
Sadece resmin kaldı
Boş kalan odam da Puslu gülüşünle Öyle acıttınki yüreğimi Öyle yaktın varlığınla Artık ben kendim olamıyorum Ne kadar çabalasam da Biliyormusun Kaç parçaya böldüğümü resmini Seni unutmak Benliğimden silmek için Bende bölündüm inan Her parçasıyla Bir gözlerin kaldı ellerimde Kıyamadığım öylece Yeniden birleştirdim Onlarca parçaya bölünen Dağılan savrulan bedenini Hayat verdim ..............Kendi varlığımla Gözlerinle dokun bana Yüreğimde hisettir Bakışlarınla Kaybolup Gitsen de Kabul edemiyorum yokluğunu Anla beni ne olur Gel desemde ayrılığa açılır yazgımız Gidişin mutluluğun olsun sevgili Yaşar Çetinkaya Malazgirt |
Boş kalan odam da
Puslu gülüşünle
Öyle acıttınki yüreğimi
Öyle yaktın varlığınla
Artık ben kendim olamıyorum
Ne kadar çabalasam da
Biliyormusun
Kaç parçaya böldüğümü resmini
Seni unutmak
Benliğimden silmek için
Bende bölündüm inan
Her parçasıyla
Bir gözlerin kaldı ellerimde
Kıyamadığım öylece
Yeniden birleştirdim
Onlarca parçaya bölünen
Dağılan savrulan bedenini
Hayat verdim
..............Kendi varlığımla
Gözlerinle dokun bana
Yüreğimde hisettir
Bakışlarınla
Kaybolup Gitsen de
Kabul edemiyorum yokluğunu
Anla beni ne olur
Gel desemde ayrılığa açılır yazgımız
Gidişin mutluluğun olsun sevgili
Ah be şairim yüreğim acıdı okurken güzel ve hüzünlü dizeleri. Giden gidiyor işte, geride bıraktıklarının farkına varmıyor kimi zaman. Kimi zamanda mecburi gidişler oluyor iki yürekte kanasa bile. Olmasaydı ayrılıklar, kırılmasaydı yürekler, herkes hep mutlu olsaydı sevdiğiyle ne güzel olurdu o zaman yaşamak demi. Ama hayatın cilveleri bunlar, acı da olsa tatlı da olsa... Birde şiirin finali muhteşem olmuş, yüreğine sağlık. Umarım vusaltla sonuçlanır ayrılığın diyor saygılarımı sunuyorum...