Dinle Çığlığımın Sen Yanınıan! zamanın kıvrımlarında bilmece çözmek için saklanılan anahtar iliklerimde kilidi pas tutmuş ağlak karargâh hanilerin içinde asılır bakışlarımızın cennet kirpikleri geçmiş kasırgaların yamalı izinde rüzgarın ıslığı sağır eder, çaresizliğin ahraz duruşunu soymalı aslında çığlığımızın utangaç bedenini, kar taneleri yürekte yangın olurken emzirirken hüznümü suskunluğumun ihtiraslı yanı, üryan bedenimin dekoru olur göğüme akan ruhum ipe çekilen düşlerde hiç gel/e/meyecek olsa da sevda gemileri sen yaşama nefes biriktir üfle! hüznün otağına adı olmayan diyarlarda ağlatma! kanatsız kelebeğin kırık düşlerini… Mehtap ALTAN 03.12.2009 |