ÜŞÜR YÜREĞİMFerman versem sebepsiz gidişinde ölümüne; içindeki sıcağı üşür yüreğimin, kıyamam ki hareleri pesbembe gül tenine, kendini yok eder gamzelerimde gülüşlerim. Bir bahar dalı gibi gümrah yeşildi umutlarım. Hiç tükenmezdi senli benli konularım; kuşlar gibi özgürdü dudaklarımızda aşk sarılışımızda yiter giderdi korkularım. Bir gün ansızın! kiraz ağacı kapıda takılı kaldı bakışlarım... Sebepsiz gittin. İnsanı kedere insanı küfüre insanı ölüme denk bir hisle bırakıp gittin... Ferman versem sebepsiz gidişinde ölümüne, içindeki kanı donar yüreğimin. Kıyamam ki anılarda bıraktığın güzel izlere, son çare adını anan dudaklarımı mühürledim. ALEV YAVUZ |
içindeki kanı donar yüreğimin.
Kıyamam ki anılarda bıraktığın güzel izlere,
son çare adını anan dudaklarımı mühürledim.
İnsan umutla yaşar ama acılar da bir gerçek.Bu güzel şiirinizi paylaşımınız için teşekkürker.Saygılarımla.