EY BEKTASIIki insan arasinda Aile Köy Kasaba Sehir Ülke Dünya Icinde güven kalmamissa Tüm kurduklarimiz bosuna Güvensizlikle Zaten yine yikilacaksa Tüm ugraslar beyhudemi Ey bektasi hirsiz olmusuz Birbirimizden caliyoruz Kalplerimizi Hayallerimizi Umutlarimizi Arsiz olmusuz Dünya devesinden kil kopariyoruz Nereye kadar Bütün savaslar yalanla baslar Tarihi lügata düsmüs güvenmek Insanligin igfalinden gecerek Ar icinde namahremi oynayan Bin yeminin bir kurusa müsterisiz kaldigi ahiri saatleremi geldik ey bektasi kendime pay bu hesaplari birileri ödeyecek bende yedim ictim isime gelmesede hazirim kara sahnelere. |