Küf
tutamadığım zamanın içinde
akreple yelkovan arası sen derleyip toplayamadıklarım safsatalar silsilesi bi sürü içi küf dolu laf hep yenilmelerim hep yanılmalarım gel ile git arası sen... parça parça devam eden düzen içinde eti sıkı bi hayal sen günlüklerim yarı ıslak üstüm başım düşkün işi artık giyinmem üstelik sensizlik bürünmüşken cuma sen, cumartesi sen ben tez elden biterken... |
sonunda da onun gitmişliğiyle birlikte hayattan hiç tat almamanızı öyle içten öyle güzel anlatmışsınız ki...
içim acıdı... yanlız değilsiniz inanın ... haksızlıga uğramış ve bunu hak etmeyen cokk yürek var..
yinede yere sağlam basmak kendımızı bırakmamak ve hayatımızı en güzel sekılde devam ettırmek gerektiğine inanıyorum... bence gıdene en guzel ders bu olur... hayatın ondan ıbaret olmadıgını gormelı...
yüreğinize sağlık...