Benim Adım...
Bir adım, iki adım, üç adım...
Bunu saymakla geçti hayatım. O kadar dalmışım ki unuttum Bu arada, neydi benim adım? Şaşkınlıklar şaşkınlık üstüne. Farkettim, gün doğmuyor üstüme Güneşin bana olan kastı ne? Gün tamam, ben yine yarım kaldım. İçimde sıkıntı var tarifsiz, Herkes gitti, kaldım ben bir ıssız, Yürekte umutlarım umutsuz İyiden iyiye kaçtı tadım. İçimde bir fırtına ki dinmez, Ben ölmeden bu ateşler sönmez, İnsan ya bu, kadir kıymet bilmez, Bilir sandım, sandım da yanıldım. Gönlümden dalga oldum taştım da, Peşinden koşup koşup düştüm de, Kapanmış yaralarım deştim de, Deşince adımı hatırladım: Biçâre Âşık’tır benim adım... |
Ben ölmeden bu ateşler sönmez,
İnsan ya bu, kadir kıymet bilmez,
Bilir sandım, sandım da yanıldım.
Gönlümden dalga oldum taştım da,
Peşinden koşup koşup düştüm de,
Kapanmış yaralarım deştim de,
Deşince adımı hatırladım:
Biçâre Âşık’tır benim adım...
ADIn şiir'di.