Kendinden KopuşSüt yanığı kalan boyu hangi sokağa dökülse İçinin çıkmazlarında kaybolur Aklının kar yağışında üşür gülüşü. Nem kalır dünya örter adını Usunda çarmıha gerilir hayali Ayaz keser tragedyası Çocuk yanını bırakır zamanın boşluğuna Teğet geçer mutluluk Boşalır kulağına son uğultu Ve kent suskunluğu büyütür Öyle, geçmişin boğduğu gelecek Su yüzüne çıkarmak istemişti öyküsünü, ama Hep parantez içi kaldı Fatma Aras Şehir Dergisi, Kasım. 2009 |
Saklanır avcuma sevinç
Tutarım öteki’ni gölgemle
Düşer
Penceremde kör bir hayat
Ulaşılmayan mevsim
Uykularıma çarpar siste boğulan Iğdır
Abideyi görünce çok duygulandım.
Oraları çok iyi bilirim.
Haşmetli Ağrı Dağı da üzerindeki kardan kartalıyla çok güzel görünür Iğdırdan.
Gönlünüze sağlık.şiiriniz güzeldi.
kutlarım.sevgimle...