İnsan Ayağa Kalktı
İnsan ayağa kaktı,
Haykırıyordu ademden bu zamana kadar Yaşamışlıklarına, yeter yeter diyordu Bükülmüştü omurgası yaşadıklarından Gözlerinde ki öfke emeğini sarmıştı Onundu, emekti, kazanılmıştı Yaşadıklarını hak etmiyordu Ben insanım diyordu, çalıştım çabaladım Hakkım nerde diyordu Hangi aç göz bakmıştı emeğine Kimler, kimlerdi onlar Neden almıştı ekmeğini Başını salladı Dinmeyen öfkesi, Yüreğine yaş oluyordu Uzun zamandır çalışıyordu Öfkesi,emeği, Boynunu bükmesine engeldi O İnsandı, Hakkını,Emeğini arıyordu. Boynunu bükmeyecekti İnsan ayağa kalktı Siz beni anlamadınız diyerek seslendi Nefesi tükenmişti oysa ki! Bir çok ürün vermişti, Bir çok can ama şimdi yargılıyordu kendini Ekmeğini emeğini arıyordu Yorgun bedeni sallandı Oturmayacaktı duyuracaktı kendini Ekmeğine aç gözle bakana O da çalışmalıydı, O da koşmalıydı Ve ekmeğin nasıl kazanıldığını anlamalıydı Çalmak ne kadar da kolaydı Ve anlamalıydı emeğin ne olduğunu Ve insan yorgun bedenine yenik düştü Son haykırışı onun vasiyeti oldu O insandı,emeği vardı Diğerleri gibi emeğini başkaları çaldı Dürüstlüğü onuru onu insan yapmıştı O İnsandı Adem zamanından gelen 28/05/2007 Antalya Orhan Eren UNCU |