GİDİŞİNİ KUTSUYORUM
Gidişini kutsuyorum
Ve bir ahtapot gibi sarılıyorum bedenine son kez soluğumu doluyorum soluğuna ağzını kapatıyorum ağzımla.. öpüşmek diyor kimileri buna.. birazdan gidecek olmana suanki varlığın kadar inanıyorum... nefesinin yüzümde bıraktığı su buharına karışıyor gözlerimden yuvarlanan gözyaşlarım tehlike arz ediyor bakışların seni götürecek tren kadar metal, dokunulamayacak kadar soğuk Ve çiğnediği raylar kadar dayanıklı, acımasız Üstelik baht kadar kara bir tren Gidişinin ardından kusuyorum "Deniz"den çıkarılmış ahtapopt gibi pörsüyorum Son kez soluk alıyorum Ağzımı kapatıyorum elimle Ve aynı elimi sallıyorum ardından. İlginçtir... Veda öpücüğü diyor birileri.... İSTANBUL (AYRILIK GARI H.P) |