Kırılganım / Kıramam
Ruhum sıkılıyor
Duvarlar üstüme geliyor, Nefes alamıyorum. Kırılganım, kıramam Kimseleri…. Severken, yüreğimin kapılarını Sonuna kadar açarım, Irmaklar, çağlayanlar olup Okyanuslara akarım Duygularım… Söz geçiremeyip Sana emanet ettiğim. Mutluluğu, muştularında Hüznü sensizlikte Yaşayan… Hüzünlerim… Kalbim, kan ağlarken Göz yaşlarında teselli bulan Kaybederken Sevda tohumları ektiğim, Gönül bahçelerinde… Yalnızlığım… En yakın arkadaşım, Can yoldaşım. Anlatamadıklarımı, anlayanım Karanlığın ortasında Nur olup Aydınlatanım… Acıyorum… Duyguların yerden yere vurulmasına Sahte gözyaşlarında, Gizlenmiş masumiyetlere Uzatılırken, çekilen ellere acıyorum… Şaşıyorum… Daldan dala konan Şıpsevdi gönüllere Aşkı diline dolayıp Ucuza satanlara Kendini, Kaf dağında görüp Yerlerde sürünenlere… 28.04.2009 Mustafa Uslu Kayseri |