Bu sessizlik korkutuyor beni
|
Aylardan Kasım Günlerden perşembe Saat 16:24 Seni düşünüyorum Mevsimsel sandığım Hisler deryasındayım. Aklımın bir ucunda Öylece takılıp kalıyorsun Gözlerim dalıyor sonra Bilmediğim uzaklıklara Ve bir hayal gibi Süzülüyorsun odama Önce gözlerin geliyor karşıma Sıcacık sevecen gözlerin Sonra ellerin uzanıyor Ve bir tüy hafifliğinde Yüzümde dolaşan ellerin Hafifçe başımı kaldırıp Sana bakıyorum Uzak ve silik Bir tebessüm oluyor dudakların Aniden.. Bir sis bulutu sarıyor odamı Bırakıp beni gözü yaşlı Yok oluyorsun Yitip gidiyorsun anılarımdan Sonrası derin bir sessizlik Ürperiyorum Rüzgar uğuldayarak camları yalıyor Üşüyorum Zifiri bir karanlık var Ne kadar zaman öylece kaldığımı Hatırlamıyorum Uzaktan bir ses duyuyorum Sanki geceyi yırtıyor Usulca kıvrılıyorum koltuğuma Boş gözlerle bakıyorum etrafa Koyu ve derin bir boşluk kaplıyor her yanı Uyumak istiyorum.. || Bir çok anlamın içinde Kendi anlamını araştıran Kavramları eline yüzüne bulaştıran Gerçek ile hayali.. Birbirine karıştıran Yitik, Fakat dev bir boşluktur anlamsızlık. Kendimden gitmek istiyorum. Kaçmak.. Çok uzaklara gitmek Beni bulamayacağım.. Hatta anımsamayacağım Bir boyuta geçmek.. Duygularımdan arınmak Acılarımdan sıyrılmak Ve bu kadar saçma sapan Umarsızca,arsızca sevebilen Benden vaz geçmek Unutmak.. "KURTULMAK" istiyorum. Emine Genç 26 Kasım 2009 / 16:45 |