Kapına Geldim
Bensiz yüreğine bastığın taşa
Bırak tuz olayım yediğin aşa En iyi gününü benimle yaşa Af dileyip işte karşına geldim Bak gençlik çağımız beyhude geçti Kör talihim bana bu rölü seçti Sensiz bu hayat inan ki heçti Af dileyip işte karşına geldim İzin ver kapına köle olayım Su misali yüreğine dolayım At kapıya gurbet elde solayım Af dileyip işte kapına geldim Bir dost meclisinde bir hikaye dinlemiştim. hikaye kısaca şöyle idi köyünden gurbetle para kazanmak için giden mehmet almanyada çalışır cepi para görünce ordan birini dost tutar ve köyündeki hanımı cocukları ser sefil bir biçimde hayat mücadelesi yaparlar zaman içerisinde köyde kadın hastalanır ikisi de artık belli yaşın üstüne çıkarlar Mehmedin vicdanı rahat değildir köyüne geri döner ve karsını o hasta haliyle görür büs bütün yaralanır ve duyduğu vicdan azabı dahada derinleşir. bende o Mehmedin ağzından bir af şiiri yazmaya çalıştım. |
başarılarınızın devamı temennisiyle, selamlar...