ADEMOĞLU
Koyuya çalan korkular bürümüştü etrafımı bir bilinmezin çıkmazında
Korkulardı;sakınılanı değerli kılan kaybetme tehlikesiyle karşılaşınca Konuşulanı umrumda;konuşulamayanı ruhumda taşımak ağır geliyordu senin yokluğunda Yaşadığın hergün hayattan;işlediğin her günah cennetten bir parça çalar gibidir;kalbi kazanamadığında Yaşamak sandıkları hayata tutunmaktı;güvenli bir limana demir attığında Doğruların peşinden koşmak mı;yanlışların pençesinden kurtulmak mı daha fazla insanlık katar ademoğluna? 29.10.2009/ESKİŞEHİR |
Çok iyi...