SENSİZKEN!...
Yoruldum yokluklarda aramaktan hep bizi
Tenim yansa acımaz acıtan ince sızı Divane olmuş adım yitirdim çoktan us’u Gittiğin yollarına bakıyorum sensizken!... Adını sayıkladım dudaklarım kurudu Yağmurda ıslanmaktan gözbebeğim çürüdü Görki güller tükendi teni diken bürüdü Göğsüme dikenleri ekiyorum sensizken!... Sükut içinde dursam yüreğim çığlık atar Kimse bilmez içimde nasıl bir sevda yatar Uyandığım her sabah kalbe yokluğun batar Umudu yıldızlara takıyorum sensizken!... Ödediğim bedelin bir günahı olmalı Çektiğim eza yeter artık zaman dolmalı Sımsıkı sarılarak gölgen beni almalı Hasret türkülerini okuyorum sensizken!... Derinden bir ney sesi hayalin göz önünde Ne bugün ne yarın var aklım halâ dünümde Güneşte buz kesildi o ayrılık gününde Ömrümün her gününü yakıyorum sensizken!.... ZEHRA BARDAKCI 10/11/2009 |
UMUT ve DOSTCA