-Üzgünüm-Sonsuza yürümek başlangıcı bilinmeyen bir yolda Rotasını şaşırmış güvercin kaybolmuşluğunda Kaldırımları merhametsizce çiğnenmiş bir şehrin Sokak lambaları gibi bir yanar bir söner gönlüm Duydum!ölmemişti Nefes alıp veriyordu hüznüm Oysa bilirdim , Kalbi çarpan her kelebeğin kısacık ömrünü Aslında ben,neden gözlerim kapalıyken rüyalar gördüğümüde bilirdim. Fakat sizlere söyleyemem üzgünüm! Üzgünüm! üzgün olmayanlar adınada Issız bir adada mahsur kalmış bir martının çığlıkları Başı hiç okşanmmamış bir çocuğun oyuncakları Hiç tanımadığım o kadının yamalı sevdaları kadar Hüviyetini kaybetmiiş zamanlardan çıkagelen Sadece masallarda duyup avunduğum bir perinin Yada dün gece kanatlarından düştüğüm meleğin Adını hatırlayamadığım için üzgünüm! Dedimya işte üzgünüm! Hani o; ölümü bekleyen insanlar varya Doğum gününü hiç kutlayamamış bir balık veya, Dipsizlik gölünde vıraklayan müzmin kurbağa Birde kirpiklerimin üstüne yağmur yağdığında Sormayın, beter üzgünüm! ] |
Yada dün gece kanatlarından düştüğüm meleğin
Adını hatırlayamadığım için üzgünüm!
ŞİİR de etkilendiğim bölüm...
başarılarının devamını dilerim.