25. YIL NUTKUİlkokulda beşin karesine derlerdi.. Ulaşmak için elliyi ikiye parçalardın.. Bazıları beşle beşi tokuşturmayı severdi. Yirmibeş çok yakınımızdaydı hatta aramızdaydı.. Yirmibeş olma hayali kurulurdu o zamanlar Bir ispirtolu kalem ile başlayan.. O kalemin suratta ufak dokunuşları.. İki üç tutam tüğ sanırdık biz yirmibeşi O zamanlar, toplanır ağaçlara dalardık.. Okuldan kaçıp kendimizi çime salardık Derdi kederi yok edip hiçe sayardık.. Nerden çıktın şimdi sen yirmibeş.. Yirmiden sonra uçar zaman dediler, sallamadık Ne tenkitler patladı kulağımızda , uslanmadık Ne idealler durdu önümüze lütfedip yaslanmadık Ah yirmibeş senden önce biz hiç gerçeğe bu denli uyanmadık... |