Neyleyim ki kalbimle dertliyim
Nefesin seyrinde inşiraha hasret bir dilenciyim
Ne deliyim ve ne de derviş zahitliğinde bir erim, sefilliğimle eleneyim

Ölmek neden korkutmaz halimi
Kararmış kalbimde ki lekeleriyle kefil nefesimi
Ruhumda sancılar ağartan elemimi ve umutların içinde beklentilerimi

Ne şarkın nede garbın afakında
İnsan olmak sorarım şimdilerde kimin umurunda
Mahzunlaşmak sudur etti artık tüm kıtalara ve kalbi aşk cenahlarına

Ne seslenmek ve nede haykırmak
Kulakların hilkatinde kaybolan ahenkle konuşmak
Kalbin zindeliğinde uyanmak ve insana yaratan nizamıyla yaklaşmak

Ne çıkar, önyargılardan beri olsan
Yıllarca sana ezberletilen teslimiyeti artık yıksan
Tahkik ederek etrafına baksan ve nitelik kastında korkular yaşamasan

Bir bak kimler ekabirleşiyor safta
Şayet kalbin tevazuu kuşanmaktan hala uzaksa
Nazarların cihanı kuşatsa da nefsin hala lekeler içinde etrafa bulaşınca

Neyleyim ki sen ülfetinle hazsın
Vaat edilenler türabında adeta vuslata yakınsın
Lakin halimin perişanlığından bana hayli uzaksın ve nefesinle bir aşksın

Kim bilir ki ahvalimi ve kederimi
Rengarenk çileler içinde nefeslendiğim muhabbetimi
Arzı endam edemediğim ruhaniyetimi ve kalbimde anlamlaşan hecelerimi

Gönül telime mızrap değdikçe ah
Dedirten suhuletin bir serap misali halimde filizlenir
Her ne kadar gizledimse, gözyaşlarım kefaletiyle olamıyor bu an da delil

Hey rahlesinde nefeslenen ehil
Tefekküründe meyletmediğin hasretine kimler kefil
Aşk nefesin idraki, sevda vuslatın sıratı,kalp ise senin ruhunla anlaşmalı

Uzak diyarlardan kim dinler
Deryaların dinmeyen hüznünü duyan kalpler inler
Değer kulluğun varlığında, ihsan inayet kulvarında, ihlas ise sadakat ister

Dem halimde bir başka güzel
Aşk hayatın her safhasında varlığıyla kuşatan hüner
Ey hasretin anlamı, muhabbetin kalanı nerdesin, nefesinle sen her yerdesin




Mustafa CİLASUN