ON KASIM...
On kasım bindokuzyüzotuzsekiz ,
Sen, gelmez olaydın ! Dursaydı zaman... Sen, gelmez olaydın ! Yaman esti, Dolmabahçe’de rüzgar... Döküldü bütün sarı yapraklar , Ağaçlarda kurudu dallar... Sen de esmez olaydın ! On Kasım, Ata’mızı bizden aldı ! Olmaz olası sonbahar , Atam’ızı soldurdu birden ! O Türk’lüğün en büyük canıydı. O özgürlüğün doludizgin, En büyük heyecanıydı... O Türk’lüğün en büyük nişanıydı ! Şimdi, Anıtkabir’de bir kale gibisin ! Sen ölmedin... Ufkumuzda bir meşale gibisin ! Sen sönmedin... Savaşın en alasını yaptın , Götürdün bizi zaferlere... Türk’lüğe bir övünç kattın, Yıktın dengesiz kurumları... Ruhumuza güven, sevinç kattın ! Yepyeni bir ulus yarattın, Çok çağdaş adımlar attın... On Kasım’da bizi öksüz bıraktın, Bize bunu yapmayacaktın ! Şimdi anarız on kasımlarda, Ta içimizden üşüyerek... Seni yaşatırız içimizde, Hepimiz tek bir yürek !... |
Ta içimizden üşüyerek...
Seni yaşatırız içimizde,
Hepimiz tek bir yürek !...
EVET ONU YAŞATIRIZ İÇİMİZDE, HEPİMİZ TEK BİR YÜREK.
ÇOK GÜZELDİ SEVGİLERİMLE KAL.