Ben Ve Sen
Ben; Ayak değmemiş çok sarp kayalık
Sen; En yücesinde bir dağ çiçeği Toprağa gerekir biraz mayalık Zoru ulaşmakta işte gerçeği. Ben; Kavim göçleri deyip giderim Sen; Uçsuz bucaksız çölümde vahâ Padişah olsam da alemi niderim Ol gelip gidene Cennette Duhâ. Ben; Al ve akını güllerden almış Sen; ise kokunu döktün deryaya Ne var ki faniden geriye kalmış Hayat kazığını çakma dünyaya. Ben; Her dilde sevda olup anlatsam Sen; İçten dinleyip aşkı arasan Savurup harmanı yürek hoplatsam İnsanlık suyunda hamur kararsan. Ben; Vücut içinde her daim Pazar Sense görücüye çıkmış ahu zar Kalemin görevi durmadan yazar Aşkın tunelinde bitmez vah u zar. Ben; Engin denizde rüzgârla esip Sen; Kadere küsüp kumlara yatsan Teklikten gayrıya ilgimi kesip Adem deryasına önce sen batsan. 02.11.2009 Ahmet Çelik Ceyhan |