AŞKINLA KAVRULAN SEFİL BİR KULUM
Kalabalık akıyor bulvar başında
İçimde feryadım figanım sensin Bu yaranın tabib nesine gerek Aşkınla kavrulan sefil bir kulum İnce bir çizgidir yaşam dedigin İnci gözlerinde hayat buldugum Mevlaya kulunu sormak ne gerek Aşkınla kavrulan sefil bir kulum Gözlerinle konuşan ruhumdur benim Sefil bedenimde misafirdir saf tenin Bir damla su olur ruhuma akar tenin Aşkınla kavrulan sefil bir kulum Hasretine konaklar seni ararım Sokak sokak dolaşır yine yanarım Bu can bende misafir ona yanarım Aşkınla kavrulan sefil bir kulum Diyarı sorulmaz ki gezgin olana Aşk sorulmaz ki süleyman kalana Bilirim ki gelmezsin sen bu diyara Aşkınla kavrulan sefil bir kulum 8.11.2009 Süleyman aydemir |
harika bir anlatım
kudladım tekrar