Bu kent durmadan Öldürüyor insanı Aşkın lekelenmeye tahammülü Issız kasabaların hükmü Benimse güçüm kalmadı Neden şimdi uçurtma telaşında gözlerim Özlemlerin eşiğinde terlerken ellerim Katlanamazken gidişlere Ve giderken yine bilinmezlere Tuhaf Bir mahluk büyütüyorum göğsümde Hasretleri kafamda eze eze Bu kent durmadan Öldürüyor insanı Sokak ortasında çarpışıyor binlerce müfreze Aşıkları kurşunlara dize dize 29 harf bir kurşun kalemle Ağaçların dallarından sarkarken ölüm Aşkın hüznüyle dolarken gözüm Firarlara dönüp bakmaz yüzüm
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Bu Kent Durmadan Öldürüyor İnsanı şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Bu Kent Durmadan Öldürüyor İnsanı şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.