SÜRGÜN SOFRASI
Doyamıyorum sana!
Ne sana ne sevdana!.. Bazen azalıyorsun Yetmiyorsun gönlüme Bazen fazla geliyor sevdanın hacmi Sığmıyorsun içimdeki evrene!.. Doymuyorum işte Doyamıyorum aşkına! Aç kaldım varlığına, anla! Ye ye, iç iç bitmiyor; tükenmiyor aşkın Üstelik zayıflıyorum gün be gün! Üç öğün dolu gelir, dolu kalkar sofram Bol acılı kebap yiyesim de yok artık Kokareçi, şalgamı geçmez oldu boğazımdan AB ye uyum süreci falan değil benimki Kendimi sana uydurmanın içsel tepkimeleri!.. Her öğün başı sen geliyorsun aklıma Hayal denen nimet olmasa Ne yapardım maazallah? Hayalleri dilim dilim ediyor; atıştırıyorum Kalbim zil çalıyor Sana iştahlanıyorum Sevdamı sensizliğe banıyorum oburca Sine fesadı oluyor; Zafiyet geçiriyorum!.. Aslında Kendi kendime gelin güvey oluyorum da Kendi kendimi yiyip bitiriyorum!.. Obez yüreğimle Sevdanı taşıyamıyor, Olduğum yere yığılıp kalıyorum Baygınca yatıyorum bir müddet Sonra seni görüyorum düşümde Her aşık bade içerken Ben Aktar kızının ellerinden Bir fincan kekik suyu içiyorum Yani Yokluğunu hazmediyorum!.. |
Sevdanı taşıyamıyor,
Olduğum yere yığılıp kalıyorum
Baygınca yatıyorum bir müddet
Sonra seni görüyorum düşümde
Her aşık “bade” içerken
Ben
Aktar kızının ellerinden
Bir fincan kekik suyu içiyorum…
Yani
Yokluğunu hazmediyorum!..
final çok hoştu, bi tebesssüm oluşturdu bende buruk da olsa