göndermediğim mektuplar yazıyorum...
istemiyorum gelmesin
beni saklayın bu halimle görmesin beni aciz görmesini istemem o hep beni güçlü bilsin ağladımı asla görmesin dayanamam onun üzülmesine benim bitanem olmasada neydi onu benden uzaklaştıran sebeb biliyorum o zaman çocuktum aşk nedir bilmiyordum şimdi biliyorum aşkın ne olduğunu aşk sevipte kaybetmekmiş asla onu görmemekmiş uzaktan sevmekmiş onu aşk ve kavuşamamakmış aşk acı çekip ağlamakmış gecelerce şimdi elimde kalemim ona sürekli göndermediğim mektuplar yazıyorum adresini bilmiyorum nerde neler yapıyor haberim yok belki öldü belki başkasının kollarında belki beni unuttu gitti olsun onun avuçlarında ben boynumda tenimde hala onun kokusu o bensiz yaşamaya alıştı ama ben onsuz bu hayata alışamadım... |
Küllerinden sonra bile kalpte kalandır...
Sevgilerimle beğendiğimi itiraf ederim en güçlü şekilde...
Çünkü benim de sevdiğim tıpkı şiirinizde dediğiniz gibi aciz görmesin...
Sevgi ve saygılarımla.