Ben hep annemin baktığı o çocuklara ağladım..Ben hep annemin baktığı o çocuklara ağladım.. Beyaz yüzlü, neşeli, kirli çocuklara.. hareketlilikleri ile insanı çileden çıkaracakmış gibi olan, neşe vermesi gerektiği yerde, insana "esaslı hüzünü" yaşatan gülümsemeleri ile; hatırladığım o çocuklara... Ben hep annemin baktığı o çocuklara ağladım.. Sıkılgan, kabına sığamayan, aslında hiç kabı olmayan o çocuklara... Hatırlarımda benim yaş o zamanlar 8-7.. Vardı bir sevgi.. Yaşı 3-2.. Beyaz tenli. Ablamdan hep azar yerdi.. Yaramazlık ederdi.. Annesi sokakla evli Babası içkici.. Vicdaniydi annemin ki! Para almasa da hiç kıyabilirmiydi? Paylaşmam için çikolatamı; atardı bakışını. İşte; Ben hep annemin baktığı o çocuklara ağladım.. Çikolatamı paylaştığım halde, yardım edemeyeceğimi bildiğim o çocuklara... Hatırlarımda vardı bir ali.. Bir aksi.. Bir aksi.. Atardı taşa duvara kendini.. Annesi deli, babası onu deli eden serseri.. Yavrum ali ise; anneme kelepçe... İşte; Ben hep annemin baktığı o çocuklara ağladım.. Kelepçeyi birgün takacağını bildiğim o çocuklara.. Hatıralarımda var biri.. Aklımda değil ismi.. Kalmadı fazla cismi.. Orospuydu annesi, babası sizlere ömrü ilahi.. Alamasakta mesaiyi, ne mesai için ne de kaçtığına, habersiz bıraktığı için annem feryadlarda.. İşte; Ben hep annemin baktığı o çocuklara ağladım.. Esrarengiz kayıplarla, hatırlayamadığım o çocuklara.. Ben hep annemin baktığı o çocuklara ağladım.. Çocukluğumu yaşayamadım.. Başka çocuklarda bana ağladı... Şimdikinin adı deniz.. Anne ukranyalı, baba niğde.. Annemin yaşı atladı bir kaç kuşak, ama hala sokak aralarında kaçak... Ben ise ruhunu o sokaklarda bırakan, annemi yakalayamayan... Ama genede başka çocuklara ağlayan... KırmızıKurbağa |
Çocukluğumu yaşayamadım..
Başka çocuklarda bana ağladı...
hepimiz birilerine
birileride bize ağladı
ve doğarken ağlayan insan
acılarlada ağladı
çok hoştu kutlarım paylaşımınızı...........