[





Karaman oğlu Mehmetbey, denince
Duygulandım yine,
Duygulandım bizim oralarda yine sonbahar gelişinden
Sararan
Ve
Uçuşan yapraklardan,
Hala unutamadığım konuştuğum mahalli dilimden
İçinde bulunduğum mevsimden
Gam aldım.

Ve birden yıllar öncesine hatırladım,
Memleketimin, bağ bozumunu,
Hatırladım,
Bandırma yapılmasını, etlik kesilip sucuk pastırma yapılmasını,
Hatırladım.
Ve sonra haşlanmış, kurutulmuş darılarını,
Dışarıda yağmur yağarken,
Akşamları alev, alev yanan ocak başında tek, tek sivtinmesini,
Ülübünün,
Bdılcanın, cevizlerin iplere dizilmesini,
Çirkli cevizlerin, boyasını,
Kabuğundan ayrılıp, kurutulmasını, hatırladım.
Ve dizi, dizi kışlık yarı çakır eğrimlerintasmalardaki görünüşünü
Ülübülerin kurutulmak üzere dizilişini hatırladım.
Ve bir de sonra,
Karaağaçlardan toplanan, kışlık kara üzümlerin,
Köfünlerle, şehir evlerine taşınmasını
Musandralara, dizilmesini, hatırladım.
Hevenk, hevenk dizdiğimiz kışlık üzümleri hatırladım

Ne güzeldi, o yıllar,
Ne güzel olurdu, hasat mevsimi bizim memlekette,
Son, bahar.
Üzümler toplanırdı, karaağaçlardan kavaklardan
ve taşınırdı,sırtımızda, şarhanalara,
Çiğnerdik, bıkmadan,
Kaynardı şıra dolu, koca, koca kazanlar
Ve!
Mennez toprakla ne güzel kokardı köpük, köpük pekmezler,
İçilirdi, asma yaprağı ile onlar.
Ne güzel görünürdü.
Dizi, dizi cevizler üstünde bandırmalar.
Ağaç dallarında, elinden cevizleri alınmış teyinler öterken.
Onları, hatırladım.
Sonra son bahar gecelerinde
Ocak başların darı sivtidiğimiz, günleri hatırladım.
Ve bir de, sofaların üzerine doğru sarkan medeşleri hatırladım.

Güzeldi bizim bağlarımız bahçalarımız
Evlek, evlek olurdu.
Mandallarda, eğrimlerimiz ülübülerimiz darılarımız.
Ve!
Güzel, kokardı.
Yapıldığında töymakanlı böreklerimiz.
Kapamalarımız, üst üste yığılmış yufka ekmeklerimiz.

Sonra!
Kesilirdi, son baharda
Yaz boyunca beslenmiş koçlar, ya da semiz etli sığırlarımız
Ve kaynardı.
Kazanlarda, mis gibi kokan kavurmalarımız.
Yapılırdı,
Kesilen etliklerden, pastırmalar sucuklarımız.
Bizler mutluyduk.
Komşularımız mutluydu o zamanlar
Onu, hatırladım.

Huu diye bağırırdık, birini çağırırken
Yerdik’de,
Bıkmazdık, her gün yesek, batırmadan, arabaşından
Ve!
Ülübünün aşından.
Yollarımız taşlıydı, inişli çıkışlıydı
Çınlardı, kulaklarımız katırların nal seslerinden
Haykırışından.



Silkilirdi.
Son bahar geldiğinde,
Çirkli cevizler, ağaçların dallarından,
Faydalanırdık onların, yağlarından, kabuklarından, içlerinden.
Bütüğn bir kış boyunca.
Bir tek bunlar’mı,
Gelirdi, kışlık yağlarımız ballarımız, Balgusan’dan
Kazmaca’dan, sonra diğer yaylalardan.
Ne güzeldi, memleketimde o yıllar,
Bunları, hatırladım.

Dolardı, kışlık evlerdeki, musandralar.
Bahçelerin narından, muşmulasından, elmasından ayvasından,
Ve!
Bir de, iğdesinden, armudundan.
Ne güzeldi, bizim oralarda,
SON BAHAR.


Karaman oğlu Mehmet Bey yöresine ait olan mahalli kelimeler.

1- Etlik: Kışlık kavurma pastırma ve sucuk için beslenen hayvan.
2- Darı: Mısır
3- Eğrim: Domates
4- Köfün: Büyük yük sepeti
5- Şarhana: Pekmez için üzümlerin çiğnenip şırasının çıkarıldığı yer.
6- Musandra: Kışlık meyvelerin saklandığı yer.
7- Sivtinme: Kurutulmak üzere, tanelere ayırma.
8- Ülübü: Fasulye.
9- Sofa: Bağ evlerinin balkonu.
10-Mennez: Pekmez şırasına katılan bir nevi toprak.