AĞIT
El uzattım elsize elinde elim gitti
Kandığım, güvendiğim, tuttuğum dalım gitti. Sabır, şükür ederken gidenlere düşüncem Mazlum kaldı bedenim küfüre dilim gitti Kopardılar gönlümden en mahrem çiçekleri Sonbaharda solmayan bir solmaz gülüm gitti Gülü giden bahçeler bülbüle gurbet oldu Gönül hazana döndü yeşilim,alım gitti Bülbül isyan yurdunda kendini çekti dara Arılar zehir içti peteğim,balım gitti Gönlümdeki fırtına yıktı geçti herşeyi Sevdanın denizinde sallanan salım gitti Dimağım ters yüz oldu aklım depreme gebe Yönüm vuslata döndü firkate yolum gitti Ben yarime ağlarken hasretin narı ile Bir de baktım omuzda önümden salım gitti Kenan ÇARBOĞA |
SELAM VE SAYGILARIMLA