ÜÇ METRELİK BEZDİR SONUNDA KAVGA
Pamuk ipliğinde sessizce ilerliyor insan giysisi.
Vuslat anıyla, ölüm anı; tene bürünmüş ruhun gizemi. Her acı; yangın yerinde yere düşmüş yürek misali her sevinç; cennet mekanında tatlı uyku benzeri. Dünyaya masumiyetiyle bir bebek geliyor Zaman onun defterinde ömrü yazıyor Dertler, sevinçler hep bizler için Büyümenin bedeli ağır, tecrübe kulağa küpe oluyor. Bir ben, bir sen, bir o değil dünya düşkünü şeytan nefislere yerleşir, sarınır kürkünü. İnsan yaşarken düşünür mü ceza gününü Harama düşen ruha hesap çok acı çıkıyor. Gel! düşmeyelim tepetaklak bu pamuk ipliğinden neşesiyle acısıyla tat alalım ömür denilenden yakalanmayalım, kaçalım kötülüğün ilmeğinden. Zannetme ki kefene sarılana parası pulu soruluyor ALEV YAVUZ 29/10/2009 |
yakalanmayalım, kaçalım kötülüğün ilmeğinden.
Zannetme ki kefene sarılana parası pulu soruluyor
sadece şu iki dizen bile herşeyi özetlemeye yetmiş..Yüreğine sağlıkk...sevgiler.. +5