SUSTUN GÖNÜL
SUSTUN GÖNÜL
niye sustun gönül niye lal oldu dillerin bugün dost kelamını duyamadın mı niye küstün gönül niye el oldu bendeki benin bugün dost selamını alamadın mı derdimin dermanını dost senden başka kim bile kanayan yaralarımı melhemini acep kim süre kan çanağına dönmüş gözlerimin yaşını kim sile bugün lokman hekimini bulamadın mı sorman derdim gizlidir içli içli çekerim dertlendikçe yaralarım üstüne tuz ekerim acısı gönlü öyle vururki keklik gibi sekerim bugün oturduğun sinemde duramadın mı aşılmayan gönül dağları size intizarım bir zalim elinde köleyim kuruldu pazarım yetiş el aman dost kalmadı bitti gümanım bugün yare bir mektup salamadın mı senki ta eskilerden beri çekersin bu yarayı alışamadın bir türlü bağladın yine karayı yetmedimi çektiklerin bırak şu sılayı bugün kanayan yaranı saramadın mı BİLAL TEKİN(SIRLISES) |