...KİBRİT ALEVİ...
ölüm sessizliğinde
yere çakılan yapraklar gibi sensizliğin en ölümcül anıydı tanıdım onu ruhumu içti önce... bedenimi çürüttü... geçmez saatlere asılı kaldı zaman ve seni düşündüğüm her an içim içimi b/öldü... en karanlığında gecenin olan oldu... bir kibrit aleviydi aşk... yandı ve söndü... küllerinden yalnızlık doğdu.... not= arkadaşlar yarın akşam askere gidiyorum.erteledik durduk ama artık kaçış yok...sizden ayrılmak zor olacak..fırsat buldukça gelmeye çalışacağım..hepiniz kendinize iyi bakın...şiirle kalın.... |
Hayırlı tezkereler
Saygılar