KİMSESİZ VE SESSİZ
Benim dünyam kapkaranlık ve ıssız,
Kuş uçmaz, kervan geçmez ve sessiz. Yıldızlar ortadan kaybolmuş, geceler aysız, Güneş doğmayı unutmuş, gündüzler ışıksız. Rüzgârlar küsmüş, yapraklar hışırtısız, Güller açmayı unutmuş, bülbüller dilsiz. Kaynaklar kurumuş, dereler çağlamaz, Yağmur yağmayı unutmuş, bulutlar susuz. Duygular yıkık virane, gönüller sahipsiz, Maşuklar aşkı unutmuş, sevdalar cansız. Herkes bana kırgın, hiç kimse konuşmaz, Dostlar dostluğu unutmuş, düşmandan farksız. İşte benim dünyam bu, kapkaranlık ve ıssız, Kuş uçmaz, kervan geçmez, kimsesiz ve sessiz. MEHMED AKAYDIN |
Dostlar dostluğu unutmuş, düşmandan farksız.
İşte benim dünyam bu, kapkaranlık ve ıssız,
Kuş uçmaz, kervan geçmez, kimsesiz ve sessiz.
Hele bana öğüt veren şu dostuma bak
Karanlılklar dost yanlız bizlere mi hak
Ülkemizde soysuzlar bilmiyor doymak
İstemem Orhan'ım bir haksıza eş olmak
Kabul eder iseniz size sevgi yollamak
Sevgiler saygılar