KUM FIRTINASI
Bir tuhaf hal çöktü üzerime
Güneşi geceden çekip alamıyorum! Tuhaf bir ide çaktı zihnimde Şimşeği buluttan ayırt edemiyorum! Tuhaf Sözler, sizler, bizler Tuhaf Gözler, gizler, güzler Kırık katranına takıldı Fikrim saatlerin. İlerledikçe geriliyor gibi vakit! Geriledikçe geriliyor gibi yaylar Ne tuhaf ki akrebi sensin ecel saatimin Ne tuhaf Zaman zehirledikçe sensin panzehirim Yelkovanlar hükümsüz, Yelkovanlar geçer akçe değil. Nakit değil vakit de, Senin hayat felsefenin tezsiz ikileminde! Yel kovan mı? Sen Kovamazsın yelleri Bırak Don Kişotluğu canım Sen Yıkamazsın Sana dönen yel değirmenlerimi! Yelkovan mı? Sen Zaman aşımına uğramış gençliğimin Kum saatinde Fırtınalar koparansın! |