KALDIRIM SÜRTÜĞÜ
Ben bir ayakkabıyım
yırtık pırtık koptu bağlarım bağlayanım yok dere tepe düşlerime çağrı olmuş kırık kaldırımlar aziz dostlarım. Kaldırımlar aşındırdı beni ben de kaldırımları yıkık akşamlarımda ayağımı bağlayanım yok kaldırım sürtüğü olmuşum da meğer haberim yok... (1971’de yazdığım bu şiir de önce İST.Radyosunda KAZ’la beraber seçki olarak okunmuştu ve ilk kitabım "Ve Suskun Gri Kadın" içeriğine uygunluğundan ötürü iç kapakta yer aldı ve pek çok dergide yayımlandı.) |
kaldırım sürtüğü deyince başlıkta aklına başka şeyler geliyor insanın
içeriğini okuyunca bu yazan şairin ne kadar duyumlu ve hisseden bir insan olduğunu gösteriyor
anlatılmak istenenin yerinde ve mükemmel olduğunu gösteriyor
kutlamak az gelir
gurur duydum
sevgimle