27
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2978
Okunma

Babam ,bir zamanlar
Mutluluklar, bizimdi
Ne kadar,neşeli
Ne kadar mesut
Hastaydın ,ızdırap çekiyordun
Ameliyat olman gerekti
Ve her şeyi göze almıştın
25 Ekim 1969 !
O perişan gün
Boynumuz bükülmüştü artık
Akşam olmasını istemiyorduk
Kapımız çalmıyor açılmıyordu
Herkez mutlu,masaları düzgün
Bizse,üzgün !
Babam yok,babamız yok
Baba diyenleri duyunca
Boğazımı o hıçkırıklar tıkıyor!
Şiire ilk adım ölüm şiiri olmuştu !
Hüseyin babamın bizleri bıraktığı
ilk akşamı ’25/1969..Ekim
O yüzdendir ölüm şiirlerini
hiç sevmem !
5.0
100% (11)