ZAMAN AĞACI
ışıksız bir kuytuda
sevgim emzirdi zamanı zamana güç verdim sen yüreğimde filizlendiğinde gem vurdum öfkesine zamanın iple çektim mutluluğu ve seni güneşle saklambaç oynardık seninle karanlıktan her çıkışımızda zamana yakalanırdık sarmaş dolaş ürkek aşkımız gömülü kalırdı gecede zamana saygısından ışıklandırdı zaman ağacını aşkımız gecelerden gün ekledik gündüze yeni güneşler serpiştirdik gökyüzüne çoğalttık zamanı seninle sevgilim biri karanlığa teslim olurken diğeri mutluluğu bulmalara sevgilim koştuk nefes nefese geçmek için zamanı temiz öfkesiz bir yürek kuşandık sevgimiz yuva yaptı yıldızlara artık zaman bizi tutamaz sevgilim zamansızlıklar harmanındayız alnı ak gökte yüreği pak güneşte ölümsüz |