ÜSTAT
Her şey hızla değişiyor üstat,
Özler öldü,nerede rutine takılan mutat, Zaman eskiyor hızla ,beğenmezsen tut at, Bu debdebe içinde şahsına munhasır, Can denen yaşlı dermansız at. Geçinsek de kıt kanaat, Yine de hayat güzel be üstat, Bir de bu kısır döngüden çıkarırsak sanat, Ne güzel geçer antik düzlemde, Bu eksantrik hayat... Hayırdır üstat; Nedir bu sükutu ikrar, İnsanla çıkılan yollar, bazen insanı bile aşar. Eriyip giden tek zaman olsun. Yapmayalım bu kısır döngüde tekrar... Ayşe Kantaroğlu/11.06.2009 |