KÖYÜM İNSANI
Benim köyüm ormansız kuru toprak
Ev duvarları taş,damları toprak Suyu yoktur çünkü iklimi kurak İnsanları ırgat,cepleri boştur Köyümün kadını erkenden kalkar Ununu yoğurur hamuru yapar Ekmeği pişirir,ocağı yakar Sıkması çökelek,kuru soğandır Köpeğinin bir yal yapar önüne Kuzusunu sürer dağın yoluna Ev işini tenbih eder geline Akşama yorulur erkenden yatar Gençleri kahvede çayla ,sigara Eğlencesi pişti,okey ve tavla Cepte metelik yok zaten fukara Acıkırsa bakkal’dan çemen ekmek arası Eskiden çok kış olur,dağlar hep kar’dı Açlıktan kurt’lar köye uğrardı Sürülere dalar,koyunları parçalardı Şimdi ne o kış, ne kurt’lar kaldı Köyümde yok ama hamburger kafe Düğün olsa vururlardıhep tef’e Eskiden gelinler binerdi at’a Şimdi en az elli taksi az olur Gençlerimizin çoğu gözünü açtı Çalışmaya büyük şehirlere kaçtı Aklı olan büyük iş yerleri açtı Zengin olanlara haset başladı Bağdatlı der şükür,çok şeyler gördük Bizlerde büyüdük ,anne baba olduk Çalıştık ,didindik muhaneti kovduk Şimdi emekliyiz gezeceğiz artık. |
SELAMLARIMLA NIHAT YURT KANADA