Kızıyorum Dünyaya...
Hatırlarmısın aşkım benli günlerini
Hatırlarmısın sana aşşkımm diyişimi Hatırlarmısın gücüne güç,gücüme güç kattığın günleri Hatırlarmısın Allah’a beraber dua ettiğimiz geceleri İlginç değil mi ? Duaların arasında isyanlar savuran bizdik Gündüz oluyor diye sevinen,gece oluyor diye ağlayan bizdik Güçlüydük,öyle görüyorduk kendimizi,herşeyimizdik,herşeyimdin hani senindim,hani herşeyindim,şimdi neredesin sevdiğim ? Belki ellerdesin,belki çamurdasın,belkide surlarda Çamurda görmedim,surlarda yoktun,ellerde duymadım Belki güneş olmuşsundur..bir tek oraya bakamadım Hatırlarmısın,ben bir sana bir güneşe bakamazdım Şimdi yanlızım yine,kimseyide istemiyorum aşkım Sen varken ben kimseyi istemezdim Şimdi senide istemiyorum aşkım Ama bilki , kaderin vurduğu o derin tokata ağlamadım Benim ilk derdim memleketimdi bilirsin Sonrada bir tek sen vardın tatlı derdim Her gece sana sarılırmış,sana sığınırmış gibi yatardım Sen gittin ya,şimdi nerde bir şanlı bayrak görsem altına sığınıyorum Biz aşkta gurur olmaz diyenlere inanmıştık Gururlu olmalıymışız,gurur acı ama doğruya götürenmiş Adam gibi sevmek için önce adam olmak gerekirmiş Adam olamadığım için önce kendimden,sonra Vatanım’dan,sonra Allah’ımdan af diliyorum Babam derdi ’’adam doğamassın zamanla öğrenirsin’’diye Zamanla öğreniyorum adam olmayı,kaderi ve sahte aşkları Yemin etmiştin,beyaz gelinlik giymeyecektin hani bensiz Sen gelinlik giy,Ben kefeni giydimde gidiyorum bile şerefsiz... Şerefsiz dedim ama alınma,kaderdi seni şerefsiz yapan Bir tesadüf dolayısıyla karşıma çıkaran Çok zaman oldu seni görmeyeli,çok oldu sen gideli ben unuttum...sen...sen hatırladın mı ? beni... Yazar:ilhan Kumbaracı |