Kalmadı
Hayatı dopdolu yaşamak varken
Şu yalan dünyada,gözüm kalmadı Miadım da doldu huzur ararken Söyleyecek bir tek sözüm kalmadı. Zeminler de kaygan,üstünde kızak Acıyı kuşandım,şefkat çok uzak Her yerde bir pusu her yerde tuzak Gidecek bir yönüm,yolum kalmadı. Hazan oldu hem baharım,hem yazım Hep tavşan kaçarken,kovalar tazım Çok bağırdım ama,çıkmaz avazım Dermanım,takatım gücüm kalmadı. Coştum yine ama çağlayamadım Gönlümü bir yere bağlayamadım Yaslanıp sinene ağlayamadım Gözümden dökecek yaşım kalmadı. Umutlarım bitti,ben de tükendim Kuru dallar gibi,hep sürüklendim Vuslatı beklerken,hasret yüklendim Kavuşmaya ihtimal da kalmadı... 13.05.2004 Ahmet Dut (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |
Gönlümü bir yere bağlayamadım
Yaslanıp sinene ağlayamadım
Gözümden dökecek yaşım kalmadı.
tebrik ederim kaleminizi..