Ayazda kalmıştı yüreğin...
Ayazda kalmıştı yüreğin hissettim
Bir filmi izlermişcesine seni hep rüyalarımda gördüm Kare kare sıkıntılar kuşatmıştı seni Bir güvercin oldum apak Bir akşam üstü pencerene konarak İzledim seni. Sen başı mağrur kalbi niyazlı efendi Kimse bilmedi ki bizim derinlikte sevgimizi Ne yıllar sonra verilen selamı sorguladık Ne verilen sırları Ruhun raksı öyle sarhoş ederki insanı Ve iki ruhun raksı öylesine mutlu ederki aşık ile maşuku Kavlu beladan beri aşkın işi zor Engeller var eden insanlar Engellere direnen insanlar Engellere yenilen insanlar Biz ise efendi efendi önümüze eğdik başımızı Şimdi de başların dikleşme saati gelmiş Kadere ağlarını bildiği gibi örer İki aşık ruhu yıllar sonra birbirinin önüne koyar. Ya Rabbim şimdi sana şükürler niyazlar zamanıdır her zaman her şartta olduğu gibi. |