hüzün kuyusu
parlayan bir yıldız gözlerin gülünce
som hüzünden kuyu inan ki sönünce ders almam düşerim aynı kör çukura beklerim ışığını bana hep günlerce yükselir su göğe gün yere bakınca yaş olup ağlar su ara serin olunca bakış kainatın kevninin kimyası yakışıyla kaynar olur can deryası ah benim deli tayım özlü volkan ağzım nekadar seversem öylece muhtacım evrenim piline sensin benim şarjım santral göletini yaşımla beslerim gönül üretecinle yerle gök nurlanır niçin sönük gezer farların kapanır ümitver sönmesin sana yanan lamban göz göze kalalım nolur hep yaradan |
niçin sönük gezer farların kapanır
ümitver sönmesin sana yanan lamban
göz göze kalalım nolur hep yaradan
çok güzel anlatımdı saygı duydum kutlarım