yolcu
boz bulanık nehirlerini uzak tut
çorak toprağımdan kuruyan dalımda yeşerme yolcu aşktan bozma güneşin gülümsemesin sabahıma ömrüm mabedinde kül üşür gelir geçerim kendimden ümit türküleri ulur hiçlik sınandığım eşiklerde sevda beşiğine unutuş belenir dur yolcu! tenimden göçüp yüreğimde eyleşme suskun eylüller damıtılır aşk sarmalında sırrı dökülür gözlerdeki bilinmezliğin git! kayan yıldızlardan ışık yontar ruhum karanlığa hayatın kıyısında ölümün öte yakasında uçurum uçurum açarım 05 eylül 2009 Suna Hemengül |