Dur
Dur
Durma Kalk koş Oyna , sarılırcasına hayata Hayatla oyna Ayrılıcakmış gibi her an Gözlerinde ara Yokluğunda kaybediceklerini bir bir kenara it Kaybettiklerin zaten ufuk çizgisini geçti Yakala yalaka mı deseydim Alaycı tavrımdan neden vazgeçeyim ki ! Seninle hayat , benimle sen Alay ettiniz birer birer ağlattınız ya Şimdi güneş bi başka hüzünlü ısıtıyor içimdeki hüznü Biraz daha beyazladı saçlarım Hepinize inat her gün başka bir kapıdayım Ki Ölüceğimi söyleyen ölümlüler gibi güldürdünüz beni Hepiniz her birinize küsdürdünüz Şimdi ölüceğimiz güne kadar Alay etmek de sayılmaz Alay edende kayırılmaz bu hayatta Ya Ya ya derken kaldık yaya Şimdi ağlatmadan ağlamadan Beyaz çarşafın özgür kollarına gideceğimiz güne kadar Kapatıyorum gözlerimi Açmamak üzere Açıyorum özgürlüğü. |
ve bir gül solgunluğunda açar özgürlük goncası sonsuzluğun..