YİĞİDİM
Ey! Toprağı kanıyla sulayan şehidim,
Ey korku ne bilmeyen yiğidim, Rahat uyu mezarında. Boşa değil elbet bunca cefa. Kana susamış itlere sürdürmeyiz elbet sefa. Vatan anadır yiğidim, Analar emanet edilir mi hiç namussuza soysuza? Sen ki eğdirmedin türkün başını düşmana, Korkma, yumruğumuzu vurduk mu taşa, İster sultan gelsin ister paşa, Vermeyiz bir parça toprak, düşman denen kurda kuşa. Sen ki yiğidim ananı bıraktın ardında gözü yaşlı Evinde hanımın bekler, kucağında yavrun, gönlü yaslı Yada kim bilir içinde kaç ümidinsavaş meydanında öksüzkaldı , Unutmadık yiğidim, vatan namus, toprak anadır, gün gelir, Ana çocuk, çocuk babadır, bayrak işte bu kanla boyalıdır, her kim ki bu bayrağa dil uzatır, her kim ki bu anaya el uzatır, koparılır diller yiğidim eller kırılır. Kılıçlar çarpışır,toprak kanla sulanır, Yürekler kim bilir kaç bin kez delinir, Alınır canlar yiğidim, bu vatan bizimdir .. |